بهینه یابی متد تحلیل اطلاعات پمپاژ تک چاهی در برآورد ضرایب هیدرودینامیکی آبخوان
آزمون های تک-چاهی به آزمون هایی اطلاق می شوند که تلاش دارند تا با جمع آوری داده های افت آب سفره ناشی از پمپاژ چاه بدون استفاده از چاه های مشاهده ای، به تفسیر و برآورد پارامتر های هیدرودینامیک آبخوان مبادرت نمای. در این مطالعه ضمن بررسی روش های تحلیلی مختلف، روش عددی معکوس برای برآورد پارامترهای هیدرودینامیک آبخوان به کمک داده های افت-زمان سنتتیک و داده های گردآوری شده از آزمون های پمپاژ 28 حلقه چاه پمپاژ در سرتاسر استان خراسان رضوی مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهند که این روش که قادر است به شکل موثری به عنوان مبنای محاسبات برای برآورد پارامترهای هیدرودینامیک به صورت عمومی و خصوصاً داده های اصلاح شده آزمون های تک چاهی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین به بررسی روش های مختلف آنالیتیک برای تخمین مستقل ضرایب افت (C,n)، یا تخمین مستقیم مقدار افت آب (در چاه پمپاژ CQn) پرداخته شده است و نتایج حاصله به کمک داده های مبنا محاسبه شده توسط پیزومتر مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. وابستگی افت ناشی از چاه (CQn) به زمان ، حساسیت نتایج نسبت به تراکم برداشت داده ها، همگنی داده ها و مدت زمان پمپاژ و همچنین وابستگی نتایج به قضاوت گرافیکی کاربر از عمده نتایج و محدودیت های مطالعات صورت گرفته شده در تحلیل داده های تک چاهی می باشند. نتایج بررسی ها نشان داده است که به کارگیری روش کرمی و یانگر می تواند برآورد مستقیمی از افت چاه را ارائه دهد که بنا بر نتایج بدست آمده در این مطالعه بر اساس آن می توان برآورد نزدیکی از افت چاه را بدست آورد و مبنای تصحیح عددی افت چاه و تحلیل آن قرار داد. نتایج حاصله با به کارگیری این روش به بازه زمانی مبنا برای تحلیل داده های بستگی دارد و انتخاب داده های موجود در مرحله تثبیت لزوما و در تمام موارد به برآورد صحیحی از افت منجر نمی گردد. لذا قضاوت کارشناسی می تواند مبنای مناسبی در تعیین حدود داده ها باشد. همچنین بررسی ها نشان داده است که افت به دست آمده در برخی از آزمون ها وابستگی بسیار زیادی به زمان دارد و تصحیح می بایست بر اساس یک براورد متغیر افت ناشی از چاه صورت گیرد. در این راستا روند تغییر یافته روش کرمی و یانگر بر روی نمودار غیر لگاریتمی مورد مطالعه قرار گرفته است .بررسی های انجام شده بر روی چندین داده در این مطالعه نشان داده است که بر اساس داده های افت زمان و تغییراتی در روش کرمی یانگر می توان افت چاه (CQn) را مستقیماً و متناسب با زمان CQn=f(t) برآورد نمود و داده های افت-زمان را جهت برآورد ضرایب هیدرودینامیک به طور مستقیم محاسبه نمود. این در حالی است که نتایج شدیداً به برآوردها و روند انتخاب بازه های زمانی حساس بوده و تابع قضاوت کارشناسی می باشد.