تزریق امتزاجی گاز یکی از فرایندهای سودآور تایید شده است که بازیافت نفت از انواع مختلف مخازن را به میزان قابل توجهی ارتقا میدهد در حالی که یک عامل مهم موثر بر راندمان این فرایند، تعیین حداقل فشار امتزاجی (MMP) میباشد. تعيين مقدار دقيق حداقل فشار امتزاجي به عنوان يكي از شرايط عملياتي، همواره چالش برانگيز بوده است و روشهاي متنوعی از قبیل تستهای آزمایشگاهی، روابط تجربی، شبیه سازیهای عددی و راه حلهای تحلیلی، برای محاسبه این کمیت مقادير متفاوتي را گزارش مينمايند. از میان انواع روشهای آزمایشگاهی موجود، تست لوله قلمی به عنوان شیوه موثق و استاندارد متداول در صنعت پذیرفته شده است، در حالی که این روش بسیار زمان بر و پرهزینه با مکانیسم رانشی پیچیده میباشد. تکنیک جدید محو کشش سطحی (VIT) میتواند با اندازهگیری مقادیر کشش سطحی در فشارهای متوالی و برون یابی آنها به سمت صفر، حداقل فشار امتزاج پذیری را برای مخلوط نفت- گاز تخمین بزند. VIT تطابق مناسبي با آزمايشات معمول امتزاجپذيري دارد و در عین حال قادر است علاوه بر مقادير كشش سطحي، نقطه امتزاج پذيري سیستم را نیز ارائه دهد كه هر دو پارامتر مذکور از فاکتورهای كليدي در بحث تزریق امتزاجی گاز هستند. در این طرح، با استفاده از نمونه نفت سبک یکی از مخازن کربناته ایران در حاشیه خلیج فارس ضمن بکارگیری دو گاز تزریقی خالص دی اکسید کربن و نیتروژن، قابلیت و کیفیت پیشبینی حداقل فشار امتزاجی توسط روشهای مختلف از قبیل تستهای آزمایشگاهی لوله قلمی، تکنیک VIT ، شبیه سازیهای ترکیبی، و روابط تجربی گوناگون بررسی و مقایسه گردید. دستاوردها تعیین حداقل فشار امتزاجی(MMP) در سیستم نفت- گاز با روش آزمایشگاهی Slim Tube Test و تکنیک VIT تعیین کشش سطحی (IFT) و دانسیته فازهای تعادلی